Gynoxin Uno – Opinie i Efekty. Jaki skład i gdzie kupić?

Infekcje intymne, choć nie stanowią bezpośredniego zagrożenia dla zdrowia i życia, stanowią jednak powód obniżenia jakości życia i dobrego samopoczucia. Szacuje się, że cierpi na nie co czwarta kobieta. Walka z infekcjami tego typu nie jest prosta, ale zanim udamy się do gabinetu lekarskiego, wypróbujmy Gynoxin Uno.

Efekty Gynoxin Uno

Gynoxin Uno jako składnik aktywny, zawiera fentikonazol, który jest pochodną imidazolu, który posiada szerokie spektrum działania wobec grzybów, także przeciw dermatofitom i drożdżakom. Substancja ta jest aktywna również wobec bakterii Gram-dodatnich i Gram-ujemnych. Mechanizm działania fentikonazolu polega na hamowaniu uwalniania proteinazy przez drożdżaka Candida albicans, uszkadzaniu błony komórkowej grzybów oraz blokowaniu cytochromowych enzymów przeprowadzających reakcje utleniania. Globulki dopochwowe usuwają także objawy infekcji intymnej. Wykazuje także działanie przeciwpierwotniakowe wobec rzęsistka pochwowego Trichomonas vaginalis.

Skład Gynoxin Uno

• fentikonazol – 1 kapsułka dopochwowa, miękka zawiera 600 mg azotanu fentikonazolu.
  Fentikonazol jest związkiem chemicznym o budowie imidazolowej, posiadający szerokie spektrum działania przeciwgrzybiczego. Wykazuje właściwości grzybostatyczne i grzybobójcze wobec dermatofitów z rodzaju Trichophyton i Microsporum oraz drożdżaków z rodzaju Candida albicans. Zwalcza także bakterie Gram-dodatnie.
• parafina ciekła – parafina ciekła, zwana jest także olejem parafinowym. Jest mieszaniną oczyszczonych, płynnych węglowodorów alifatycznych. Stanowi produkt uboczny procesu destylacji ropy naftowej. Nie wchłania się z przewodu pokarmowego ani nie ulega trawieniu. Odznacza się właściwościami natłuszczającymi, ochronnymi i zmiękczającymi, tworząc tłusty film okluzyjny, który przeciwdziała nadmiernej utracie wody przez naskórek.
• wazelina biała – jest mieszaniną węglowodorów parafinowych. W normalnych warunkach temperaturowych jest na pograniczu stanu ciekłego i stałego. Nie wchłania się poprzez skórę i błony śluzowe człowieka, i nie podrażnia ich. Zabezpiecza powierzchnię ciała przed wpływem czynników fizycznych. Ma zastosowanie jako środek poślizgowy o długotrwałym działaniu – w wielu rozmaitych zastosowaniach jak pomocy przy masażu, czy ułatwianiu wnikania narzędzi lekarskich w głąb ciała pacjenta.
• lecytyna sojowa – jest mieszanką olejów i fosfolipidów, składników błony komórkowej wszystkich roślin i zwierząt. Otrzymuje się ją z żółtek jaj lub z nasion roślin oleistych. Podstawowymi składnikami lecytyny sojowej są:
  • fosfatydylocholina
  • fosfatydyloetanoloamina
  • fosfatydyloinozytol
• kwas fosfatydowy – Wykazuje zgodność biologiczną z organizmem ludzkim, podlega metabolizmowi, jest nietoksyczna i biodegradowalna.
• żelatyna – jest polimerem stosowanym w technologii farmaceutycznej do sporządzania osłonek kapsułek żelatynowych. Żelatyna zawiera identyczną sekwencję aminokwasów jak kolagen. Składa się głównie z glicyny, proliny i hydroksyproliny. Jest substancją bardzo dobrze rozpuszczalną w wodzie i tworzącą w roztworze trójwymiarową sieć.
• glicerol – znany też jako gliceryna. Jest to bezbarwna, bezwonna, lekko słodka substancja, która w temperaturze pokojowej jest gęstą cieczą. Może być pochodzenia roślinnego, wówczas otrzymywana na drodze reakcji zmydlania tłuszczów) lub syntetycznego, otrzymywana poprzez utlenienie propylenu lub jako produkt uboczny w trakcie produkcji biopaliw. Jest najprostszym trwałym alkoholem trójwodorotlenowym. Glicerol przede wszystkim stosowany jest w charakterze substancji pomocniczej. Można go spotykać w syropach i zawiesinach, gdzie stabilizuje konsystencję. Znajduje się także w kroplach do oczu, gdzie pełni funkcję jednego z rozpuszczalników. Może podrażniać odbytnicę, jednak zdarza się to niezwykle rzadko.
• tytanu dwutlenek (E 171) – inna nazwa to biel tytanowa. Barwnik o symbolu E171 ma właściwości rozjaśniające i wybielające. Umożliwia otrzymywanie szerokiej gamy kolorów otoczek tabletek lub kapsułek, dzięki temu nie wszystkie są białe, ale mogą być w różnych kolorach, co ułatwia ich rozróżnienie. Pochłaniając światło widzialne i UV, zapewnia stabilność leków, chroniąc ich światłoczułe składniki przed degradacją, przez co wydłuża ich trwałość i okres przydatności do spożycia.
• etylu parahydroksybenzoesan (E 215)propylu – ze względu na właściwości przeciwbakteryjne i przeciwgrzybicze, jest stosowany w kosmetykach , lekach i żywności.
• parahydroksybenzoesan sodowy (E 217) – wpływa na napięcie naczyń krwionośnych, obniża ciśnienie krwi.

Stosowanie Gynoxin Uno

Gynoxin Uno należy stosować dokładnie tak, jak to jest opisane w ulotce, lub według zaleceń lekarza. Pacjentki w wieku powyżej 60 roku życia powinny skonsultować stosowanie leku z lekarzem, niezależnie od informacji zawartych w ulotce. Lek stosowany jest dopochwowo i nie można przyjmować go doustnie. Jeśli po 7 dniach nie nastąpi poprawa, a pacjentka poczuje się gorzej, to należy skonsultować się z lekarzem. Zwykle stosowana jest dawka to 1 kapsułka dopochwowa wieczorem przed snem u kobiet dorosłych i w wieku powyżej 16 lat. Jeśli po zastosowaniu pierwszej kapsułki utrzymają się, następną można zaaplikować po 3 dniach. Wskazaniem do zastosowania Gynoxin Uno jest drożdżyca błon śluzowych narządów płciowych, w tym zapalenie sromu i pochwy, a także zapalenie pochwy i upławy. Infekcji intymnej mogą towarzyszyć takie objawy jak: dokuczliwy świąd okolic intymnych lub ból podczas oddawania moczu i stosunku. Gynoxin Uno można stosować również w infekcji mieszanej.

Środki ostrożności

Kapsułkę wprowadzać do pochwy bardzo ostrożnie, gdyż może wystąpić łagodne, lecz nie trwające długo uczucie pieczenia.

Mogą wystąpić objawy nadwrażliwości lub oporności mikroorganizmów na działanie leku. W takim przypadku należy lek odstawić i skontaktować się z lekarzem w celu ewentualnej kontynuacji leczenia.

W przypadku połknięcia kapsułki dopochwowej należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem lub udać się do najbliższego szpitalnego oddziału ratunkowego.

Ponieważ Gynoxin Uno zawiera etylu parahydroksybenzoesan i propylu parahydroksybenzoesan sodowy, które mogą powodować reakcje alergiczne, należy pilnie obserwować reakcję organizmu, a w razie stwierdzenia nadwrażliwości na te substancje, kurację przerwać i skonsultować się z lekarzem.

Przed rozpoczęciem stosowania Gynoxin Uno konieczna jest konsultacją z lekarzem w następujących przypadkach:

• pacjentka jest w ciąży, karmi piersią lub planuje ciążę
• stosowane są mechaniczne środki antykoncepcyjne wykonane z lateksu,
• stosowane są środki plemnikobójcze, irygatory dopochwowe lub inne produkty dopochwowe,
• w przypadku wystąpienia reakcje nadwrażliwości na jakikolwiek składnik leku
• jeśli objawy nie zmniejszą się w ciągu 7 dni, a także, jeśli się nasilą
• jeśli partner także uległ zarażeniu
• jeśli wystąpiły więcej niż dwa przypadki zakażenia w ciągu ostatnich 6 miesięcy
• jeśli pacjentka lub jej partner przechodzili kiedykolwiek chorobę przenoszoną drogą płciową
• jeśli pacjentka ma uczulenie na imidazol lub inne leki dopochwowe przeciwgrzybicze,
• jeśli pacjentka ukończyła 60 rok życia

Konieczna jest także konsultacją z lekarzem, jeśli po zastosowaniu Gynoxin Uno wystąpił którykolwiek z poniższych objawów:

• nieprawidłowe lub nieregularne krwawienia
• upławy o barwie krwią
• jakiekolwiek rany pochwy i sromu, a także owrzodzenia i pęcherze
• ból w dolnych partii brzucha, pleców lub ból przy oddawaniu moczu

Prowadzenie pojazdów mechanicznych i obsługiwanie maszyn

Gynoxin Uno nie wpływa negatywnie na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwanie maszyn

Skutki uboczne Gynoxin Uno

Jak w przypadku innych leków, także stosując Gynoxin Uno mogą, ale nie muszą wystąpić działania niepożądane, takie jak: zaczerwienienie, świąd lub wysypka, które są związane z leczeniem. Ryzyko pojawienia się ogólnoustrojowych działań niepożądanych jest dość niskie, ze względu na to, że substancja czynna Gynoxin Uno nie wchłania się zbyt dobrze po zastosowaniu na zdrową skórę lub błonę śluzową. Jednakże stosowanie preparatu miejscowo przez dłuższy czas może doprowadzić do nadwrażliwości. Należy zwrócić uwagę na fakt, że Gynoxin Uno zawiera w swoim składzie również tłuszcze i oleje, które mogą uszkodzić mechaniczne środki antykoncepcyjne wyprodukowane, które są wykonane z lateksu. Gynoxin Uno przeszedł wszystkie konieczne badania kliniczne i testy laboratoryjne, a także posiada wszystkie konieczne zezwolenia, aby zostać w ogóle dopuszczonym do handlu. Jest więc lekiem bezpiecznym, a więc najczęściej korzyści wynikające z przyjmowania preparatu przewyższają ewentualne ryzyko pojawienia się działań niepożądanych.

Opinie Gynoxin Uno

Opinie pacjentek stosujących Gynoxin Uno są jednoznacznie dobre. Wiele z nich potwierdza całkowite wyleczenie już po pierwszym zastosowaniu. Także lekarz specjaliści chętnie polecają lek. Przeglądając fora internetowe spotkamy także kilka opinii pacjentek niezadowolonych. Przeważnie wynika to z faktu nieprzestrzegania poleceń lekarza lub zaleceń zawartych w ulotce.

Cena Gynoxin Uno

Cena Gynoxin Uno wynosi około 30 zł za kapsułkę 600 mg. Warto przejrzeć portale internetowe typu Ceneo lub inne porównywarki cen, aby wybrać najlepszą ofertę cenową.

Gdzie kupić Gynoxin Uno?

Gynoxin Uno jest dostępny w każdej aptece bez recepty. Dobrym pomysłem jest zakup leku przez sprzedażowy portal internetowy. Należy jednak zachować daleko idącą ostrożność. Warto sprawdzić opinie o sprzedawcy. Lek kupiony przez internet jest tańszy, a wielu sprzedawców oferuje darmową dostawę za pośrednictwem kuriera. Uważajmy jednak na zamienniki leków lub podróbki, które mają kuszącą cenę, jednak nie spełniają standardów oferowanych przez producenta.

Przechowywanie Gynoxin Uno

Gynoxin Uno należy przechowywać w pudełku, w którym umieścił go producent, w miejscu suchym, zabezpieczonym przed działaniem promieni słonecznych, w temperaturze nie większej niż 30°C. Miejsce pewinno być niedostępne dla dzieci i zabezpieczone przed zwierzętami domowymi. Data przydatności znajduje się na pudełku, a upływa ostatniego dnia podanego miesiąca. W trosce o środowisko leku przeterminowanego nie wolno wyrzucać do domowego śmietnika, ani kanalizacji. Natomiast należy zanieść do apteki i umieścić w przeznaczonym do tego celu pojemniku.